poniedziałek, 25 listopada 2013

Ostatnia Prosta

Mikołaj i ja, na ostatniej prostej.



Pokoje 150 i 151 jak sama nazwa wskazuje są ‚sąsiadkami’. Nowe ściany wbudowane w stary klasztor przepuszczają szmery i hałasy, urywki rozmów telefonicznych, oraz głos polskiego lektora, który rozpasał się w wszystkich filmach online puszczanych w godzinach późno po-północnych. Koniec roku, zawód obarczony freelance’m, ryzykiem, wykończony ostatecznie znikającymi we mgle matactwa grantami - staje się gwarantem przemęczenia i chęci wyobcowania (można czytać odpoczynku). ‚Robię spektakl o przyjaciołach’ - pierwszego dnia oznajmił M.M. Przyjaźń bardzo daleko jest w stanie posunąć się swoim okrucieństwie i chyba ciężko wytoczyć wobec niej roszczenia. Tu pojawi się przyjaciółka sztuka. Spotkaliśmy się po raz ostatni w Lublinie z wnikliwą dyskrecją i czujnością. Późno się kładliśmy, późno wstawaliśmy. Proces pracy nad solo Mikołaja przebiegał w pokoju 150, proces pracy nad dokumentem w pokoju 151 bardzo linearnie i rzetelnie, z tak potrzebnym w tym właśnie momencie powietrzem. Mikołaj ochrzcił ten pobyt mianem uzdrowiska z czym trudno byłoby się nie zgodzić. Podczas naszej rezydencji trwały 17 MNSTT, skoncentrowaliśmy naszą uwagę na tych wydarzeniach, w rozmowach, spotkaniach i uczestnictwie. Allessandro Sciarroni - bardzo piękne spotkanie festiwalowe! Dzięki Lublin. Na nowo, jak zwykle. Zaskakuj w grudniu! Bądźcie z nami na V Maat Festivalu ‚Border Line’ - będzie wywrotowo. 

Obserwatorzy

O mnie

Moje zdjęcie
poszukiwaczka. patrycjaplanik@gmail.com GSM: 604 845 795

stat

stat4u